De Orde der Illuminati – het echte desinformatie-vrije verhaal

 

De uil van Pallas Athena, het echte symbool van de Illuminati.
De driehoek met alziend oog is nooit een Illuminati-symbool geweest.

 

Dat Hollywood één van de meest geraffineerde instrumenten is om desinformatie voor New World Order te ventileren, is al lang geen geheim meer. Een poosje geleden alweer werd Dan Brown’s ‘Engelen en Demonen’ verfilmd, waarin het publiek weer eens aan de beruchte Illuminati wordt herinnerd, althans aan een door Dan Brown zelf gepimpte fantasieversie ervan. Op het Internet krioelt het van de websites over complottheorie, die boven de werkelijke burger- & democratie ondermijnende denktanks, zoals Skull & Bones, de CFR en Bilderberg Conferenties, de mysterieuze Illuminati plaatsen als de ongrijpbare kwade genius achter de schermen. Hoogste tijd dus om de zaak een beetje te ontnuchteren inzake een nogal onhandige club idealisten, die de sixties tevergeefs probeerden te ontketenen in de 18de eeuw.

© Benjamin Adamah 2010-2017

 

Als we het leeuwendeel van alle complot- en alternatief nieuwspagina’s op het web moeten geloven, diverse bestsellers, tijdschriftartikelen en de films en computergames met Laura Croft, dan vormen de Illuminati dé task force achter zo’n beetje alle streken van de Duivel op Aarde. David Icke linkt ze in klinkklare fantasie aan heersers in het oude Egypte, veel politici krijgen het etiket Illuminaat opgeplakt (in plaats van Bilderberger) en het grootzegel van de VS op het 1-dollarbiljet is zogenaamd hun logo, waarbij het jaartal 1776 op de oprichting van de orde zou slaan, in plaats van op de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring.

Los van de mix fantasie, foute (tot ronduit belachelijke) bronraadpleging en historische beunhazerij, is de absurditeit bij dit alles dat het ideaal van Adam Weishaupt – de oprichter van de Illuminati – exact 180 graden tegenover het vestigen van een Orwelliaanse superstaat stond en dat complottheoretici bijna standaard bronnen aanhalen, die juist uit het contra-Verlichtingskamp, dus de kant van de repressie, afkomstig zijn.

 

Mysteria

 

Illuminati als perfecte bliksemafleider van veiligheidsdiensten

De bekendste bronnen in deze zijn John Robison en Abbé Barruel. En hen maar klakkeloos cut & pasten inzake de Illuminati, is net zo onzinnig als Donald Rumsfeld en Dick Cheney vragen om een eerlijk rapport te schrijven over aspartaam, 9/11 of Abu Graib. De jezuïet Barruel schreef nota bene zelfs de eerste aanzet voor de langstlopende false flag operatie uit de geschiedenis, die uiteindelijk via de Protocollen van Zion en Mein Kampf zou leiden tot de Holocaust. In zijn boek Im namen des Staates schrijft oud-Bondsminister Andreas von Bülow, dat de VS per jaar 33 miljard dollar uitgeven aan veiligheidsdiensten (CIA e.v.a.) en dat 95% van het werk van deze diensten bestaat uit het opzettelijk verspreiden van leugens (desinformatie) via de massamedia.

Wijlen  oud-mainstream-journalist Udo Ulfkotte bevestigde dat ook alle Europese persbureaus, omroepen en kranten door de CIA zijn ingelijfd. Zie bijvoorbeeld zijn bestseller Gekochte Journalisten. Het is natuurlijk super als een heel legioen halve garen die te lui zijn serieuze bronnen te onderzoeken, de Illuminati-sticker overal op-flanst, want dan focust het alternatief nieuws en de “wakkere” social mediagebruiker zich niet op geldschepping – de in dat kader volslagen onzin van belasting, armoede en honger – niet op de EU-commissarissen die door niemand zijn gekozen, niet op de NATO en de economische oorlogen die de VS start, niet op de wapenhandel, maar wel op een waanbeeld van een genootschap dat juist was opgericht tegen staats- en kerk-desinformatie en tirannie en waarvan de leden al twee eeuwen dood zijn. Kortom, hoe vaker je de onzin over de Illuminati van David Icke en andere guru’s op social media cut & paste, hoe fijner de CIA en consorten dat vinden.

We beperken ons in dit artikel echter tot de Illuminati zelf, een 18de eeuwse groep Verlichtings-idealisten, die haar utopie van een wereld zonder feodale en klerikale onderdrukking vanaf 1 mei 1776 nogal improvisorisch probeerde gestalte te geven. De editor van sacred-texts.com, Bruno Hare, schreef terecht dat de Illuminati het onderling zo oneens waren dat ze waarschijnlijk niet eens een picknick hadden kunnen organiseren. En aldus veertien jaar na oprichting bij haar verbod in 1890, bestond de orde eigenlijk al niet meer, omdat ze vrijwel geheel uiteen was gevallen. Als referentie voor dit artikel zijn nu eens niet de mythische verzinsels gebruikt, maar naast de werken van Robison en Barruel, de nog steeds uiterst zeldzame documenten van de Beierse Illuminati zelf en diverse tijdgenoten, die zich pro ofwel contra over de ideeën van Weishaupt schriftelijk uitlieten.

 

Adam Weishaupt en zijn inspirator Christian Freiherr von Wollf

Weishaupt ziet op 6 februari 1748 te Ingolstadt het levenslicht als zoon van een professor Rechtswetenschap. Hij krijgt zijn eerste scholing aan het Ingelstadtse Jezuïeten Gymnasium, maar wordt al vroeg wees. Johann Adam Freiherr von Ickstatt, directeur en professor aan de Universiteit van Ingolstadt, bekommert zich om de 15-jarige Adam en maakt hem bekend met de filosofie van Christian von Wollf, die hem sterk en wezenlijk zal beïnvloeden. Christian Freiherr von Wolff leefde van 1697 tot 1754. Zijn filosofie is een systematische uiteenzetting van het rationalisme, waarin hij werd beïnvloed door Leibnitz, Descartes, Suarez en de Scholastiek van Thomas van Aquino, maar ook door de eerste ideeën die Europa uit China bereikten. Hij werd bijvoorbeeld door de Universiteit van Halle ontslagen na een toespraak over het confucianisme, waarin hij stelde dat kennis en gezag op het gebied van de ethiek niet verkregen hoeft te worden door christelijke openbaring, maar kan worden bereikt door rede. Wolff zocht naar een congruentie tussen het rationele verstand en de openbaring van de schepping, iets dat Theologia naturalis wordt genoemd – en tegenwoordig een ideologische verwantschap vindt in filosofen als Huston Smith, A.N. Whitehead en David Ray Griffin. Verder – en hierin komt meteen de invloed op Adam Weishaupt naar voren – was Christian von Wolff een aanhanger van het Platonische concept van een filosofen-koningschap, een filosofisch bestuur van de maatschappij, in plaats van een op willekeur en religieuze repressiepolitiek gefundeerd regiem van troon en altaar (koning en kerk).

Weishaupt en de Illuminati wilden de Verlichtingsidealen beschermen, voortzetten en realiseren middels een ‘Sittenregiment’, een Zedenregiem. Iets waar de samenleving vanzelf naar toe zou evolueren, als iedereen maar verlicht genoeg zou zijn en bevrijd van politiek correcte domheid en kerkelijke indoctrinaties. En in deze ambitie was hij niet uniek, want het was de kernmissie van alle Verlichtingsdenkers en de essentie van zijn tijdperk. Een tijdperk waarin dankzij de Franse Verlichtingidealisten Diderot en d’Alembert bijvoorbeeld de encyclopedie voor het eerst haar opgang maakte, de voorloper van het world wide web als vrij informatieplatform voor de burger.

Van Weishaupt is de meer utopische dan idealistische uitdrukking afkomstig: ”Wie dus algemene Verlichting verspreidt, verschaft juist daarmee wederkerige zekerheid, en algemene Verlichting en zekerheid maken dat vorsten en staten gemist kunnen worden. Waar heeft men ze anders voor nodig?” Dit citaat kan uiteraard heel makkelijk worden ge-misinterpreteerd door complottheoretici, die Weishaupt tot de oer-architect van de NWO-beweging willen kronen – door zijn afschafffing van staten klakkeloos uit dit verband te rukken en uit te leggen als het streven naar een alles en iedereen controlerende superstaat – maar nogmaals; Weishaupt wilde de macht juist aan de verlichte burger. Hij wilde zeker niet het despotisme van troon en altaar vervangen door iets dat veel erger is, zoals de Counsel on Foreign Relations, die al vanaf 1921 bezig is dit wel degelijk te realiseren en zelfs door het Rode Kruis bekritiseerd werd, vanwege haar advies om miljoenen te investeren in afschuwelijke microgolfwapens, gericht tegen burgers en demonstranten.

 

Workshopserie Klassieke Westerse Magie door Benjamin Adamah

 

Samengevat is het dus exact het omgekeerde van wat de Illuminati aspireerden waarop het Ancien Regime van troon & altaar was gefundeerd en waar ook het ‘Nouveau Regime’ van New World Order-corporatocratiën & massamedia op drijft; namelijk een anti-verlichtingsbeleid van misformatie, waarheidverduistering die tot totale afhankelijkheid van de machthebbers en controle over de burger moet leiden.

De filosoof Wolff, de belangrijkste Duitse filosoof tussen Leibnitz en Kant, kreeg, lang voor Weishaupt en consorten hier berucht en beroemd om werden, gedonder met allerlei tegenstanders die zich door zijn denkbeelden bedreigd voelden. Een deel van die tegenstand zat in het Verlichtingskamp zelf en dit is kenmerkend voor de Verlichting in het algemeen, waarin iedereen streeft naar meer vrijheid en rechten voor het individu, maar tegelijk niemand het geheel met de andere eens is, waardoor er in die periode, naast belangrijke vernieuwende filosofische werken, enorm veel schrijfsels aan pietluttig gesteggel worden gewijd. Wolff kreeg intellectuele tegenstand vanuit het Engelse empiristische kamp, van Voltaire en van de Franse materialist de La Mettrie. Meer structureel zat hem de orthodox Lutherse kerk dwars, die hem tussen 1720 en 1730 voortdurend van atheïsme probeerde te beschuldigen.

 

Van leesclubje tot geheime orde

Adam Weishaupt had het niet zozeer met Lutheranen, maar vooral met de jezuïeten aan de stok, die tot voor kort het onderwijssysteem en daarmee de hele basisvorming van jonge mensen volledig domineerden en indoctrineerden en een richting opstuurden waar hij het als Verlichtingsdenker niet mee eens was. Een probleem dat vandaag nog steeds speelt. Zie bijvoorbeeld Educating for the New World Order van B.K. Eakman, waarbij de jezuïeten uiteraard vervangen zijn door de industriële lobby. Of sta eens stil bij de invloed op scholieren via de televisie inclusief het NOS-Jeugdjournaal. Politiek was Weishaupt een libertariër, gekeerd tegen het Ancien Regime en qua religie sympathiseerde hij met het deïsme, dat de kerk als een bureaucratisch censuur- en controlesysteem tussen individu en God overbodig maakte. Aan de Universiteit van Ingolstadt studeerde Weishaupt Geschiedenis, Rechten, Filosofie en Staatswetenschappen.

In 1768 promoveerde hij op twintig jarige leeftijd tot Doctor in de Filosofie. In 1772 werd hij Professor in de rechten en in 1773 Professor Kerkenrecht. Op 1 mei 1776, toen hij zelf als docent aan de universiteit verbonden was – de enige docent aan de universiteit zonder allesoverheersende jezuïetenachtergrond – besloot hij zijn studenten te beschermen tegen de in zijn ogen nog steeds problematische intriges van de Jezuïeten en richtte hij met twee van zijn studenten een lees- en discussieclubje op. Hij noemde dit clubje de Bund der Perfektibilisten of Geheimen Weisheitsbund. Onder Weishaupt hadden studenten ineens veel meer vrijheid en mochten ze ook alles lezen wat niet door de jezuïeten was opgelegd.

 

Magus Vuur & Aarde

 

Als logo voor de club werd niet de piramide met alziend oog van het dollarbiljet genomen – dit is nooit of te nimmer het Illuminati-symbool geweest – maar de uil van Minerva of Pallas Athene, de godin van wijsheid en verlichting. De club hield zich aanvankelijk vooral bezig met het lezen van antiklerikale filosofen. In 1778 werd de Bund der Perfektibilisten gereorganiseerd door een student van Weishaupt, de latere Regeringspresident van Pfalz, Franz Xavier von Zwack. Een nieuwe naam werd wenselijk geacht en Weishaupt stelde Bienenorden (Bijenorde) voor met het symbolische beeld voor ogen dat de studenten onder leiding van een bijenkoningin de nectar van de wijsheid zouden verzamelen.

Uiteindelijk werd besloten voor Bund der Illuminaten, wat later weer veranderde in de definitieve naam Illuminatenorden. Met het nodige organisatorisch vermogen dat in zijn prille jeugd door de jezuïeten met de paplepel was ingegoten, werd de Illuminatenorden een serieus geheim genootschap. Niet om het geheime clubje uit te hangen, maar omdat het vrij tot je nemen van kennis zoals wij dat gewoon zijn, in het Duitsland van Weishaupt levensgevaarlijk was en celstraf, foltering of de dood kon betekenen. En dit gegeven is heel belangrijk, omdat de paranoia die dit menselijkerwijs vanzelfsprekend in de hand werkte, uiteindelijk tot de ondergang van de Illuminati zou leiden en ook verantwoordelijk zou worden voor de enige authentiek proto-Orwelliaanse frats die de Illuminati in alle waarschijnlijkheid wel kan worden aangerekend en die de verwarring rond deze club nog groter maakt.

 

 

‘Naar waarschijnlijkheid’ omdat ook hieraan weer een stuk onduidelijkheid kleeft. Het gaat hierom: Om toegelaten te worden tot de hogere orde Illuminati-graad (Illuminatus major) werd de kandidaat bijna letterlijk het hemd van het lijf gevraagd over niet alleen zijn levensvisie, maar alle mogelijke details van zijn bestaan, waaronder zelfs de relatie met zijn ouders, hoe hij bij geluk of ongeluk van derden reageert, of een moralistisch karakter in zijn gezichtstrekken was af te lezen, etc.. De ironie slaat hierbij echter weer op het feit dat deze vraaglijsten zijn terug te vinden in Teil V – II Klasse – Der Groeßere Illuminat uit Der Ächte Illuminat geschreven door Joh. Heinrich Faber, die zelf aangeeft graag lid te zijn geweest van de orde, maar dat nooit is geweest. Toch zal er zeker, vanwege de angst voor intrige, een redelijk strenge toelatingselectie hebben plaatsgehad toen de orde steeds meer bedreigd werd met vervolging.

Thomas Jefferson, de derde president van de VS en een van de Founding Fathers, begreep Weishaupts sociale umfeld. Hij had grote bewondering voor Weishaupt en beschrijft hem als ‘An enthusiastic philanthropist’ en verder zegt hij over hem:

“As Weishaupt lived under the tyranny of a despot and priests, he knew that caution was necessary even in spreading information, and the principles of pure morality. This has given an air of mystery to his views, was the foundation of his banishment…. If Weishaupt had written here, where no secrecy is necessary in our endeavors to render men wise and virtuous, he would not have thought of any secret machinery for that purpose.” Kortom, Dan Brown en zijn fans zullen dit niet leuk vinden maar Jefferson zegt dus dat, indien Weishaupt in 18de eeuws Amerika had gewoond in plaats van in Duitsland, hij nooit een geheim genootschap had opgericht, omdat daar domweg geen enkele aanleiding voor bestond. (Wie overigens bekend is met Jefferson’s relatie met een zwarte slavin bij wie hij twee niet erkende kinderen verwekte, weet dat deze conclusie over het algemeen Verlichtingsniveau van Amerika wel een beetje overoptimistisch was – voor de liefhebbers, dit taboe uit de Amerikaanse politieke historie is recent prachtig verfilmd met Sam Neil in de rol van Jefferson.)

 

Freiherr Knigge en de vrijmetselaren

De missie van de Illuminati werd de ontplooiing van moraal en deugd, de stichting van een vereniging van goede zichzelf verbeterende mensen, opgewassen tegen reactionaire krachten die de Verlichting wilden stoppen. De activiteit van de Illuminati bestond uit het animeren van een zelfontworpen opvoedingssysteem om deugd en Sittlichkeit, zoals dat werd genoemd, te bevorderen ten einde de absolutistische staat, zoals die in hun tijd bestond, middels infiltratie overbodig te maken en om te vormen tot het beoogde filosofisch onderbouwde zedenregiment.

In 1780 sloot Adolf Friedrich Ludwich Freiherr Knigge (1752 – 1796) zich aan bij de orde en zorgde voor een snelle groei, door vooral te werven onder vrijmetselaren. Het succes van Knigge’s wervingsactie was voor een belangrijk deel te wijten aan een ernstige crisis, die in diezelfde periode de Duitse vrijmetselarij had getroffen. Een man met de illustere naam Karl Gotthelf von Hund und Altengrotkau (1722 – 1776), daartoe samen met twee ondergeschikten voor Vrijmetselaar-Provincie Duitsland aangesteld door Jacobitische vrijmetselaars uit Engeland, lieerde de vrijmetselaars nadrukkelijk aan de in 1312 in Engeland en Europa verboden, maar in Schotland napruttelende, Tempeliersorde en had alle vrijmetselaarsloges onder de zogeheten ‘Strickten Observanz’ (Strikte Observatie) gereorganiseerd. Strickten Observanz kwam er op neer dat Von Hund und Altengrotkau naar eigen zeggen in contact stond met ‘onbekende geheime superieuren’ die hem in onbekende vrijmetselaargeheimen hadden ingewijd en waaraan een absolute gehoorzaamheid verplicht was.

Deze ‘geheime meesters’ vinden we ook bij de rozenkruisers en de theosofen en in het verleden bij de Tempeliers. In latere occulte loges werd deze positie ingevuld door een egregor (loge-demon) als Baphomet, Barzabel (Mars-demon), Sheremael (Mercuriusdemon) of zoals bij de Skull & Bones, Eloquentia.

Von Hund und Altengrotkau heeft, zoals daar de laatste jaren steeds meer bewijs voor wordt gevonden (zie Michael Baigent & Richard Leigh) wel degelijk gelijk gehad met het voortvloeien van de vrijmetselarij uit de Orde der Tempeliers. Maar toen na zijn dood in november 1776, in geen velden of wegen geheime superieuren (Unbekannte Obere) te bespeuren waren, brak er acuut een chaos- en paniekfase aan voor de vrijmetselarij, waar de Illuminatenorde dankzij de sluwheid van Knigge flink van profiteerde.

De Strickte Observanz had naast het geheime superieuren-beginsel een zevenvoudig graadsysteem, met daarboven weer hogere titels als Magnum superior ordinis. Het basisgraadsysteem zag er aldus uit:

• 1 t/m 3 de drie basisgraden van de vrijmetselarij
• 4 den Schottischen Grad
• 5 das Novizat
• 6 die Ritterweihe
• 7 Profeßritter des Großen Gelübdes

In navolging van het oude Tempeliersgebruik werd de Aarde verdeeld in Provincies. De loges van de hoofdsteden werden Prefecturen genoemd en kregen oude namen. Berlijn werd Templin, Praag werd Rodomski, Dresden Gommern, Hamburg Ivenack, Wenen St. Pölten etc.. Het geven van andere namen aan steden komen we ook weer tegen bij de Illuminati, waarbij nu duidelijk zal zijn waar ze dat vandaan haalden, al hadden zij hun eigen geheime topografie. De ordedracht bij de Strickten Observanz-processies bestond uit een witte mantel en witte tunica met daarop het rode Tempelierskruis. (Via mogelijk een hoax van Leo Taxil werd deze processie aan Baphomet gelinkt, waarna er ook verwarring over de 18de graad binnen de Scottish Rites van de vrijmetselarij ontstond, waarbij de pelikaansymboliek die bij deze graad hoort binnen diverse warhoofden overschreven werd met Baphomet. Waarschijnlijk inspireerde Leo Taxil echter een nog steeds binnen occulte loges bestaande ritueel magische “Baphometcultuur”, met als belangrijkste theoreticus de occultist en oud loge-Grootmeester van de Duitse Saturn-Loge (Fraternitas Saturni), Walter Jantschik.)

In 1775 hadden zich 26 Duitse vorsten tot de Strickte Observanz bekeerd. Na de vrijmetselaarsconventie van Wilhelmsbad in 1782, wilde men in de lijn van de S.O. nog verdere hervormingen doorvoeren, maar in plaats daarvan viel het systeem snel uiteen.

Wegens zijn grote ijver en substantiële bijdrage aan het evolueren van een lees/discussie-clubje tot een serieuze beweging, werd Knigge al snel de tweede man van de Illuminatenorden naast Adam Weishaupt. Het ledental groeide naar circa tweeduizend man, verdeeld over zeventig verschillende steden. Een derde van de nieuwe leden was vrijmetselaar, wat er voor die tijd op neer kwam dat een kwart van alle Duitse vrijmetselaars ook Illuminaat was. 70% Van alle Illuminati had een academische opleiding. Opmerkelijk is dat 75% ambtenaar of officier was en dus in staatsdienst, terwijl de beweging staten juist overbodig wilde maken. In die zin heeft het infiltratieconcept van Weishaupt een tijdelijk succes gekend. Nog merkwaardiger is dat 12% van de Illuminati geestelijke was.

 

Verval, intriges en de ondergang van de orde

Knigge vond zich echter niet genoeg gewaardeerd voor zijn inspanningen en in 1784 kwam het al tot een breuk tussen Knigge en oprichter Weishaupt. Hierbij speelde ook een andere factor een rol. Knigge was (zoals de meeste 18de eeuwse intellectuelen) verzot op occulte zaken, verleende de orde een vrijmetselaarsachtig gradensysteem en introduceerde pseudo-religieuze rituelen, die hard tegen Weishaupts zakelijke rationele visie op de Verlichting indruisten.

Tijdens een vergadering in februari 1784, het zogenaamde ‘Congress von Weimar’, waarbij onder andere de Illuminaat Johann Wolfgang von Goethe een scheidsrechterlijke rol vervulde, werd besloten dat er een nieuwe Areopag (leider van de orde) moest komen en dit werd Johann Martin Graf zu Stolberg-Roßla. Omdat Knigge begreep dat de invloed van oprichter Weishaupt op de orde ondanks diens aftreden, altijd groot zou blijven achter de schermen, verliet hij deze op 1 juli 1784 en keerde hij zich in algemene zin tegen wat hij de “Mode-Thorheit” noemde, de modedwaasheid, om de wereld te willen verbeteren middels geheime genootschappen. Terugblikkend schreef hij later dat de door de Illuminatenorden beoogde vernieuwing van het geestelijk leven in Duitsland, niet uitvoerbaar was gebleken. De Illuminatenorden was op dat moment al illegaal en stond onder toenemende druk, omdat Kürfurst Karl Theodor onder invloed van zijn biechtvader, de jezuïet Pater Frank, die ook directeur was van de Münchener rozenkruisers, alle ‘Communitäten, Gesellschaften und Verbindungen’ verbood, die zonder zijn bevestiging waren opgericht. Dat was op 22 juni 1784.

Op 2 mei 1785 werd er een tweede edict opgesteld dat, wederom onder druk van Pater Frank, nu samen met Kanzler Freiherr von Kreitmayer en de rozenkruiser Freiherr van Törringen, die de Illuminati en vrijmetselaren met name noemde en hen verbood wegens landverraad en hun vijandige houding naar religie. Er werden huiszoekingen gedaan en per edict van 16 augustus 1787 werd de doodstraf gezet op het werven van leden voor de Illuminatenorden of de vrijmetselarij. Stolberg-Roßla had in april 1785 de orde al voor ‘voorlopig opgeheven’ verklaard. Ordelid Johann Christoph Bode, ooit door Knigge aangedragen en degene die op zijn beurt zelfs Goethe voor de orde had weten te porren, probeerde de Illuminatenorden onder andere paraplu’s, zoals de Orden der unsichtbaren Freunde en de Weimarse Minervalkirche, nog in leven te houden. Dit mislukte door het inmiddels ontstane anti-Illuminatiklimaat, dat was gegroeid tegen de achtergrond van het revolutionaire gegist en geborrel in Europa.

De angst voor revolutie was bij veel burgers groter dan de afkeer van het Ancien Regime. Karl Theodor brouwde met een laatste edict van 15 november 1790 een definitief einde aan het avontuur van de orde. Achter het verbod op de Illuminati speelde verder nog dat Paus Pius VI in twee brieven (18 juni en 12 november) aan de Bisschop van Freising, het lidmaatschap van de Illuminatenorden als onverenigbaar met het katholieke geloof had bestempeld. En dan waren er tot slot nog akkevietjes binnen de Beierse politiek. Van 1777 tot 1779 had Karl Theodor tevergeefs geprobeerd om via een ruilproject oud-Beierse gebiedsdelen te ruilen voor stukken van ‘die Habsburgse Niederlände’.

Het gerucht wil dat dit project met name door enkele politici werd tegengewerkt die tot de Illuminatenorden behoorden. Een ander politiek motief was mogelijk het door Karl Theodor tot zwijgen willen brengen, van een voor hem irritante aanhang van de weduwe van zijn voorganger Max Joseph. Hertogin Maria Anna was een verlichte vrouw met net als Weishaupt een grote afkeer van de jezuïetenorde. Het is redelijk plausibel dat de Keurvorst met het definitieve verbod van de Illuminatenorden een signaal met een verborgen agenda heeft afgegeven aangezien de Illuminatenorden toen feitelijk al niet meer bestond. Na de Franse Revolutie vermengden in de fantasie van het conservatieve deel van de samenleving de Illuminati, vrijmetselaren en Jacobijnen zich in een algehele angstpsychose tot één grote brei en werden door de Beierse Staatsminister (en ex-Illuminaat) Montagelas, in 1799 en 1804 wederom alle geheime genootschappen verboden.

Hoewel de contra-Verlichting de Illuminati en vrijmetselaren (en soms ook joden) over een kam scheerde, was dit overigens veel te kort door de bocht. Dat diverse visies van de Illuminati en vrijmetselaren onverenigbaar waren, werd bijvoorbeeld nadrukkelijk onderstreept door Adolf Christian von Grolmann, Grootmeester van de ‘George Loge’ in Hannover. En hij wist waarover hij het had, want onder de schuilnaam ‘Gratian’ was hij zelf lid geweest van de Illuminatenorden. Zijn voornaamste bezwaar was het, in zijn ogen, wereldwijd geplande omver willen werpen van regeringen door de Illuminaten. Hij haalde fel naar hen uit in zijn ‘Rede über die Illuminaten-Orden gehalten in einer Freymaurer-Loge im Dezember 1793’. Verder beweert hij in zijn in 1794 gepubliceerde geschrift, dat de Illuminati ondanks het verbod door Karl Theodor in 1790, anno 1793 nog volop actief zijn en zich inmiddels de kringen van talloze vorsten wisten binnen te dringen.

Eind negentiende en begin twintigste eeuw zijn er een hele reeks Illuminati opgedoken, waarvan sommige, zoals die van de Duitse operazanger en occultist Theodor Reuß, claimden de oude orde van Weishaupt en Knigge in een ononderbroken lijn voort te zetten. Hier is echter geen enkel bewijs voor. De laatste exponent van de neo-Illuminati was de Weltbund der Illuminaten van Reuß’ vroegere partner Engel, die in 1933 bij gebrek aan leden en animo, ter ziele ging. Ook lijken de activiteiten en idealen van deze clubs van neo-Illuminati weinig op Weishaupts aspiraties om een einde te maken aan een onbeschaafde onverlichte wereld, waarin de ene mens heerste over de andere binnen op misformatie gedreven repressieklimaten.

 

Weishaupt’s uitglijder

De ondergang van de Illuminatenorden was tot slot voor een deel te wijten aan Weishaupt zelf. De ironie wil dat Weishaupt en Knigge samen eigenlijk op een prachtige manier de tijdgeest van de late 18de eeuw vertegenwoordigden, maar in ieder geval besefte Weishaupt dat niet. Hadden hij en Knigge beider kwaliteiten in synergie kunnen brengen, dan had onze geschiedenis er vanaf toen mogelijk heel anders uitgezien. Weishaupt was een ultra-rationele Verlichtingdenker. Zijn nuchter wijsgerig afzetten tegen de beknellende overheersing van de kerk en de feodale onderdrukker sprak veel mensen aan, maar zoals we zagen bij lange na niet genoeg om zijn orde van voldoende leden te voorzien. Daar zorgde de man voor die qua toekomstvisioen zijn soulmate was, maar qua karakter zijn tegenpool, of misschien beter gezegd, zijn aanvullende helft.

Tijdens de Verlichting verzette men zich immers niet alleen met de ratio tegen indoctrinerend geloof, of met de eigenwaarde tegen het Europese kastenstelsel. De onderbuik schreeuwde ook om vrijheid. Het was daarom ook de hoogtijperiode van de donkere Romantiek, de Gothic novel en de ondeugende schrijfsels. In Engeland (Byron, Wallpole, Mary Shelly, Pollidori, e.v.a) en Duitsland (Hoffmann’s Erzählungen, Schiller’s Geisterseher, Goethe’s Faust) prefereerde men het romantisch griezelen. In Frankrijk was men geheel in de ban van de pornografie. Zelfs een oerdegelijke encyclopedist als Diderot schreef porno (overigens van belabberde kwaliteit en wat puberaal gebaseerd op het gang bang-thema).

En dan was er de enorme opleving van interesse in het occulte, die in een stroomversnelling kwam toen Francis Barret in 1801 zijn boek The Magus – A Complete System of Philosophy publiceerde, dat grotendeels terugvoerde op de Renaissance-magiër Cornelis Agrippa von Nettesheim. Knigge schreef zelf dat hij verzot was op occulte kennis en was daarmee, evenzeer zoals Weishaupt, op en top een kind van zijn tijd was. Knigge had de rigiditeit uit Weishaupt kunnen halen en omgekeerd had Weishaupt Knigge kunnen behoeden voor het over-esoterische. Het lukte hen echter niet hun affiniteiten, die vanuit een populistisch standpunt een perfecte match hadden kunnen vormen, te combineren in een duurzaam en deugdelijk systeem dat de linker en rechterhersenhelft van hun tijd verenigde. In plaats daarvan vinden we in de overgebleven Illuminati-documenten een wat rommelig amalgaam van nuchtere Verlichtingsideeën, die bij Weishaupt al vooruit lopen op Henry David Thoreau en Mahatma Gandhi en de half mystieke graadsystematiek van Knigge, die in haar aanpassing aan het nuchtere rationele, overbodig en ietwat knullig aandoet. En zo begon de atrofie van de orde al in 1784, slechts zes jaar nadat de leesclub van Weishaupt officieel ‘Illuminatenorden’ werd gedoopt. En dit was in een notendop het ware “mysterie” van de Illuminati. Behoorlijk saaie afknapper dus… ♦

 

Bronnen:

• Schilderungen der Illuminaten – Gegenstück von Nr 15 des grauen Ungeheuers – Adam Weishaupt 1786
• Das verbesserte System der Illuminaten – Adam Weishaupt 1788
• Philo’s endliche Erklärung und Antwort auf verschiedene Anforderungen und Fragen – Adolf Franz Friedrich Ludwig Freiherr von Knigge 1788
• Der Ächte Illuminat – oder die wahren, unverbesserten Rituale der Illuminaten – Joh.-Heinrich Faber (was geen lid maar Illuminati sympathisant) 1788
• Verordnung gegen Illuminaten – und andere geheime Gesellschaften – Karl Theodor Kurfürst von Pfalzbayern 1790
• Eine Rede über den Illuminaten Orden – gehalten in einer Freimaurer-Loge im December 1793 – Ludwich Adolf Christian von Grolmann 1793
• Von dem Gefährlichsten Plane der Illuminaten – und von den wechselseitigen Pflichten der christlichen Fürsten und Unterthanen nach dem Grundrisse der christlichen H. Religion. – anoniem 1796
• Mémoires pour servir à l’Histoire du Jacobinisme – Abbé Augustin Barruél 1797
• Proofs of a Conspiracy – John Robison 1798
Aus den Papieren eines Illuminaten – Richard Graf du Moulin Eckart 1895
• Ein Augsburger Illuminatenprozes. 1787 – Adolf Buff (voor 1900; exacte publicatie- datum onbekend)
• Deutsche Occultgruppen 1875 – 1937 – Hans Jürgen Glowka (o.a. informatie over neo-Illuminati)

 

---

VAMzzz Publishing Book:

Uitgebreide en degelijke informatie over Rozenkruisers, middeleeuwse voorlopers van de Vrijmetselarij, de Vrijmetselaar-orden en Illuminati, is te vinden in deze nieuwe en nog steeds zeer actuele uitgave van Otto Henne am Rhyn’s meesterwerk Mysteria.

 

Mysteria
History of the Secret Doctrines & Mystic Rites of Ancient Religions & Medieval and Modern Secret Orders
by Otto Henne am Rhyn
English
ISBN 9789492355225
Paperback, book size 148 x 210 mm
288 pages